40章 傲娇书

“喜娘，且<i></i>休息。”

“<i></i>谢、<i></i>谢东<i></i>做主！”

“<i></i>吧。”

徐牧踉踉跄跄，走回木屋<i></i>，<i></i><i></i><i></i>觉<i></i>脑<i></i>烦躁<i></i>比。

“徐郎，洗<i></i>身<i></i>。”<i></i><i></i><i></i>，姜采薇已经抱<i></i><i></i>盆热水进<i></i>，声音带<i></i><i></i>疼。

“采薇，<i></i><i></i>迁<i></i>内城<i></i>？”

“徐郎，<i></i><i></i>知<i></i>。”脱<i></i>徐牧黏满泥垢<i></i>步履，姜采薇垂<i></i><i></i>头。

“<i></i><i></i>走<i></i>，庄<i></i><i></i><i></i>……<i></i>怎<i></i>办？”

长路迢迢，<i></i><i></i><i></i>带<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>迁徙。

“<i></i>饿死，被山匪杀死，<i></i>果望州城破<i></i>，<i></i>被狄<i></i><i></i>马弓射死，<i></i>弯刀砍死，<i></i><i></i>割<i></i><i></i>头，带回<i></i>堆京观。”

姜采薇红<i></i>眼睛，<i></i>声哭<i></i><i></i><i></i>。

徐牧沉默<i></i>抬<i></i>头，<i></i><i></i>木屋外，愈渐肆虐<i></i>夜雨。

……

昨夜<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>蓦<i></i><i></i>访<i></i>三<i></i>书<i></i>，<i></i>异<i></i><i></i>头霹雳。

徐牧雨幕抽刀<i></i>景象，细<i></i><i></i><i></i>，<i></i>真<i></i>几分吓<i></i>。

“徐坊主，<i></i>知何<i></i>才启程？”另<i></i><i></i>书<i></i>叫范谷，难<i></i><i></i><i></i><i></i>揖，才<i></i>声<i></i>问。

“<i></i>已经让<i></i><i></i>河州<i></i>边，替<i></i><i></i>寻武<i></i><i></i>。武<i></i><i></i><i></i>，三位<i></i><i></i>便。”徐牧淡淡<i></i>口。

“徐坊主，<i></i><i></i>何<i></i>？<i></i><i></i><i></i><i></i>？”

“<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>留<i></i><i></i>。”

范谷皱<i></i>皱眉，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>波折。

范谷<i></i>边，<i></i>位<i></i>书<i></i><i></i>皱<i></i>眉头，隐隐<i></i><i></i><i></i><i></i>气。

“河州武<i></i>，<i></i>等信<i></i><i></i>。”

声音很古怪，似<i></i>挤<i></i>嗓<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>般。

“倒<i></i><i></i>，<i></i>再送<i></i>等回望州。”

“<i></i>感<i></i><i></i>，二百两银<i></i>，分文未取。”将银<i></i>递<i></i><i></i>，徐牧回<i></i>头，吩咐陈盛<i></i>番<i></i>。