164章 夜色三百骑

蓦<i></i>间，<i></i>抬<i></i><i></i>头，眼色<i></i><i></i><i></i>变<i></i>凝重。<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，约<i></i>七八盏摇晃<i></i>马灯，越<i></i>越近。

<i></i>分明<i></i>夜巡<i></i>狄<i></i>。

“东<i></i>，<i></i>狄狗！”周遵拍马<i></i>回，压<i></i>声音。

“几骑？”

“六七十骑，估计<i></i>巡夜队<i></i><i></i>哨，<i></i><i></i>几<i></i>远<i></i>。”

“避<i></i>。”

徐牧皱住眉头，远<i></i><i></i><i></i><i></i>，北狄<i></i><i></i>搜索范围，<i></i>扩张<i></i><i></i><i></i><i></i>。

三百骑<i></i><i></i>影，刚<i></i>趁<i></i>夜色避走。却<i></i>料，夜空<i></i><i></i>，突<i></i><i></i><i></i><i></i>黑鹰掠<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>怪叫<i></i>嘶啼。

徐牧脸色<i></i>惊，果<i></i>其<i></i>，随<i></i>黑鹰<i></i>嘶啼，原本<i></i><i></i><i></i>遥远<i></i>狄<i></i><i></i>哨，<i></i><i></i>便被惊觉，突<i></i>叫嚣<i></i>奔袭<i></i><i></i>。

“该死<i></i>！”

听<i></i>北狄善养猎鹰，<i></i><i></i>刺探军<i></i>。先<i></i><i></i><i></i>什<i></i>神鹰营，应<i></i><i></i><i></i><i></i>此。

司虎<i></i>声暴怒，<i></i><i></i>刀落，直接将黑鹰斩<i></i><i></i>肉酱。

<i></i>即便<i></i>此，黑鹰造<i></i><i></i>祸害，远远<i></i><i></i>停止。

“牧哥儿，怎办？<i></i><i></i>狄<i></i>冲<i></i><i></i><i></i>！”

“调转马头，冲杀敌军！”

六七十骑，属<i></i><i></i>剿杀<i></i>规模。若<i></i>被继续跟<i></i>，指<i></i>定<i></i><i></i>吸引其<i></i><i></i>狄<i></i><i></i>军。

“呼！”

“分<i></i>两翼，冲杀敌阵。”

“平枪！”

<i></i><i></i>拨北狄<i></i><i></i>马箭，显<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>清，方向偏倚<i></i>厉害，并<i></i><i></i>太<i></i><i></i>受伤。

抵<i></i><i></i>马箭，很快<i></i><i></i>间，三百骑<i></i><i></i>马，按<i></i>徐牧<i></i>吩咐，迅速拆分两翼，夹攻敌军。

挺冲<i></i>木枪，<i></i><i></i>戳<i></i>狄<i></i>坠马，<i></i><i></i>惨呼<i></i>声音。