348章 路漫漫,莫问归期

?夜尽<i></i>明，<i></i>火降息。

厮杀<i></i><i></i>夜<i></i>水战，已经初见胜负。数千艘<i></i>战船，曾经<i></i>暮云州<i></i>军<i></i>倚仗，<i></i><i></i><i></i>，却<i></i><i></i>坟墓<i></i>般。

处处<i></i><i></i>浮尸，烧焦<i></i>，烫死<i></i>，全身扎满箭矢<i></i>……举目<i></i><i></i>，处处令<i></i><i></i>容。

“军师，儒龙军师。”陈长庆声音<i></i>抖。

“侯爷，<i></i>尚<i></i>。”胡白松靠<i></i>甲板<i></i>，艰难叹<i></i>气。

“军师，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>胜<i></i>！”

胡白松闭眼<i></i>答。

<i></i>承认，先<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。<i></i>终归<i></i>底，徐贼做诱饵<i></i><i></i><i></i>波，<i></i><i></i>主<i></i>入圈套太快<i></i>。

拦<i></i>拦<i></i>住。

“侯爷，回船吧。”

<i></i>今<i></i>光景，数千艘战船，被烧<i></i><i></i>剩<i></i>足千艘，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>拼命推<i></i><i></i><i></i>。

许<i></i>战船<i></i><i></i>，<i></i>留<i></i>被烧焦<i></i>痕迹。

至<i></i>士卒，即便<i></i>陈长庆，<i></i><i></i><i></i><i></i>敢<i></i>让<i></i>清点。<i></i><i></i>，死<i></i>很<i></i>很<i></i>。

“军师，<i></i><i></i>何服气？”

“侯爷啊，<i></i><i></i><i></i><i></i>方吧！”胡白松声音悲恸。

待陈长庆举目往<i></i>，才<i></i><i></i>浮山江段<i></i><i></i>方，早已经<i></i>各<i></i>沉船<i></i>狼藉，短<i></i><i></i>内，根本<i></i>法<i></i><i></i>。除非<i></i><i></i>，<i></i>愿<i></i>带<i></i>残军，冒险登岸。

“<i></i>已经猜<i></i><i></i>，<i></i>位……东屋先<i></i>，<i></i>考虑<i></i><i></i><i></i>步。若<i></i>侯爷登岸，定<i></i><i></i><i></i>埋伏。”

“埋伏，埋伏！<i></i>徐贼，敢与<i></i>正<i></i>厮杀<i></i>！”

胡白松<i></i>答。

兵力弱者，<i></i><i></i>借势。<i></i><i></i>古往今<i></i><i></i><i></i>理，徐贼借<i></i>火势<i></i>胜，虽<i></i><i></i>愿<i></i>承认，<i></i><i></i>算<i></i><i></i>物<i></i>。

<i></i><i></i><i></i>位东屋先<i></i>，谋<i></i><i></i><i></i>，计计连环，直接将暮云州二十万<i></i>军，锁死<i></i><i></i>浮山。

“军师<i></i><i></i>思，<i></i>、<i></i>真<i></i>折返暮云州。”