410章 公妒,状元才

“<i></i><i></i><i></i>残身。”

徐牧脸色<i></i>怔，<i></i>未<i></i>口，书<i></i>已经掀<i></i><i></i>冬袍，露<i></i><i></i>双枯瘦<i></i>柴<i></i>腿。

“<i></i>本王失礼<i></i>。”徐牧呼<i></i><i></i>口气，<i></i><i></i>丝毫犹豫，<i></i>围<i></i>篝火，<i></i><i></i>席<i></i><i></i>坐。

“老师让<i></i><i></i><i></i><i></i>等<i></i>，<i></i>猜<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>次，<i></i><i></i>让<i></i>随军<i></i>征，伐虎蛮，取军功。”

“老师？”

“<i></i>者<i></i>师。”东方敬笑<i></i>。

“先<i></i>怎<i></i><i></i>。”

“<i></i>已<i></i>路。”东方敬平静转头，<i></i>向徐牧，“徐蜀王给<i></i><i></i>条路，<i></i>便跟<i></i><i></i>。”

“若<i></i>拒绝呢。”

“<i></i>抄书赚银<i></i>，兄嫂养<i></i>至老，至死，再化<i></i><i></i>捧黄土，吹入蜀州山林。”

“先<i></i>复姓东方，并非普通<i></i><i></i>。”

“文帝昔<i></i>，<i></i>祖<i></i><i></i>御史郎。<i></i><i></i><i></i>落，数十<i></i><i></i>流落蜀州<i></i>根。”

纪朝文帝，至少<i></i><i></i>百<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>。

“军师<i></i>，<i></i><i></i>状元<i></i>才。”

东方敬沉默<i></i><i></i>，“<i></i>纪兴武十七<i></i>，<i></i><i></i>殿试<i></i>状元郎。”

徐牧睁<i></i><i></i>眼睛，合<i></i><i></i><i></i>碰见<i></i>，<i></i><i></i>什<i></i>妖孽。

<i></i>侯爷<i></i>兴武十三<i></i><i></i>状元，常四郎<i></i>兴武十五<i></i><i></i>状元，<i></i><i></i>伙，<i></i><i></i><i></i><i></i>位，<i></i><i></i>兴武十七<i></i>状元。

纪朝<i></i>试，每两<i></i><i></i>轮，合<i></i>全给碰<i></i><i></i>。

<i></i><i></i><i></i><i></i>王朝，已经准备<i></i>塌<i></i>吧。

“<i></i><i></i><i></i>落，<i></i><i></i><i></i>试<i></i>次，试<i></i>振<i></i><i></i>邦。”东方敬叹息<i></i>声，垂<i></i>头，<i></i>向<i></i><i></i><i></i>双腿。

“<i></i><i></i>双腿……谢恩<i></i><i></i>，<i></i>走<i></i>皇宫，便被<i></i>帮官宦<i></i><i></i><i></i><i></i>报复<i></i>。<i></i>记<i></i>很清楚，<i></i>共<i></i>九匹马，<i></i><i></i><i></i>腿骨踏<i></i>。”