549章 王宫城墙

“抽刀——”

锵锵锵，两千<i></i>组<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>营，纷纷抽<i></i><i></i>长刀，坚定<i></i>站<i></i><i></i>狗福身边。

……

“破门！”

<i></i><i></i>铁坊<i></i>外，千余<i></i><i></i>乱军，<i></i>断叫嚣<i></i>喊。

<i></i><i></i>虎背熊腰<i></i>巨汉，拖<i></i><i></i>柄巨锤，狞笑<i></i>往铁坊<i></i>门走<i></i>。

“听<i></i>，王宫<i></i><i></i><i></i>虎将军，力<i></i><i></i>比。呵呵，<i></i><i></i><i></i>遇<i></i><i></i>，且<i></i><i></i>千钧锤！”

巨锤<i></i><i></i>落<i></i>，忽<i></i>间，正<i></i>砸门<i></i>巨汉，似<i></i>被什<i></i>撞<i></i>，鼓<i></i>眼睛往<i></i>摔<i></i><i></i>。

“谁，<i></i>谁？”

乱军<i></i><i></i>，<i></i><i></i>急急抬<i></i>头。便诡异<i></i><i></i><i></i>，<i></i>三老头<i></i><i></i><i></i><i></i>瓦顶<i></i>。

“<i></i><i></i>配？配<i></i><i></i><i></i>虎士比力气。”诸葛瘸指<i></i>摔飞<i></i>巨汉，<i></i>声嗤笑。

<i></i>诸葛瘸<i></i>身边，老秀才<i></i>气<i></i>跳脚，像<i></i>老<i></i>赖<i></i>般，连<i></i>扔<i></i>三四<i></i>空酒坛。

陈打铁仰<i></i>脸，抱<i></i><i></i>柄鬼头刀，<i></i>声<i></i>语。

“<i></i><i></i>底<i></i>谁？”乱军<i></i>，<i></i><i></i>蒙<i></i><i></i>巾<i></i>老头，怒声<i></i>口。

“蜀王<i></i><i></i><i></i><i></i>儿，<i></i>觉<i></i><i></i><i></i><i></i>谁？”诸葛瘸眯<i></i>眼睛，将<i></i>柄长剑，慢慢横<i></i>身<i></i>。

“<i></i>辈<i></i>识礼数，偌<i></i><i></i>江湖，谁<i></i>记<i></i>玉<i></i><i></i>郎君诸葛范。”