600章 正三军,立霸业

?<i></i>色入<i></i>黄昏，<i></i>春<i></i><i></i><i></i>，并<i></i>见残阳<i></i>血。唯<i></i><i></i><i></i>刚冒头<i></i>片片新绿，慢慢<i></i>，<i></i>笼<i></i>灰暗<i></i><i></i>。

“分翼！截断蜀<i></i><i></i>追军！”骑<i></i>马<i></i>，董文<i></i>断怒<i></i><i></i>令。

“杀<i></i><i></i>！”

周<i></i>复始，遭遇很惨烈，连<i></i><i></i>沙丘<i></i><i></i>徐牧，<i></i><i></i><i></i>眼睛<i></i>涩。

<i></i><i></i>留住<i></i>数万凉骑，窦通带<i></i><i></i><i></i>万蜀骑，仗<i></i>凉军步骑<i></i><i></i><i></i>弱点，<i></i>断侵扰偷袭。

空旷<i></i>沙<i></i><i></i>，沿途铺<i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i>粒粒<i></i>尸体。<i></i>蜀<i></i>，<i></i><i></i>凉<i></i>，<i></i><i></i>半死<i></i>活<i></i>战马，蜷缩<i></i>沙尘<i></i>，悲戚<i></i>声声长嘶。

“怎<i></i>，<i></i>啊！”董文状若疯狂，亲<i></i>带<i></i><i></i>击，将<i></i>骑蜀州裨将，捅<i></i><i></i>仰马翻。

即便<i></i>此，董文<i></i><i></i>收<i></i>，怒吼<i></i><i></i>抬<i></i>镀金长枪，戳碎<i></i>马<i></i><i></i><i></i>头骨，才狂声<i></i>笑。

“布衣贼，<i></i><i></i>步臭棋！<i></i><i></i>万<i></i>蜀骑，<i></i>拦<i></i>住吗！”

“杀，再<i></i>蜀骑追<i></i><i></i>，<i></i>身<i></i><i></i>戳烂！”

夜色渐寒，<i></i>风愈<i></i>，卷<i></i>满<i></i><i></i>沙尘，肆虐<i></i>飞向夜空。

徐牧<i></i>语<i></i><i></i>。

<i></i>微微夜色<i></i>，<i></i>双眸<i></i><i></i>，变<i></i>深邃<i></i>比。

……

夜色<i></i>空，令居关<i></i>，五万<i></i>马<i></i>长伍，<i></i>迅速逼近关墙。

喀嚓。

将<i></i><i></i>凉州斥候<i></i>头颅扭断，<i></i>文揉<i></i>揉<i></i>，沉默<i></i>抬头，<i></i><i></i><i></i>眼暗沉沉<i></i><i></i>色。

“<i></i>将，<i></i>关<i></i>凉<i></i>斥候，杀<i></i>百余<i></i>。另外，回关<i></i>各<i></i>方向，<i></i>留<i></i><i></i><i></i>伏击。”

“<i></i><i></i>候<i></i>。传<i></i>军令，检查箭壶长刀，每营十架城梯，急<i></i>军，奇袭令居关！”

“领<i></i>将军令！”