1033章 继

<i></i><i></i>王宫。

李桃<i></i><i></i><i></i><i></i>轻文士，步履稳稳<i></i>走<i></i>进<i></i>。

“李桃，李柳，拜见主公。”

“<i></i><i></i>吧。”

徐牧露<i></i>笑容。<i></i>先<i></i><i></i><i></i>候，<i></i>已经<i></i>知，李桃带<i></i><i></i><i></i>位李柳，<i></i>其<i></i>长孙。

<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>，徐牧并<i></i><i></i>异议。整<i></i>将官堂<i></i>，<i></i>狗福<i></i><i></i><i></i>，李逍遥因<i></i>侠儿身份，亦<i></i><i></i>随<i></i>外调，至<i></i>魏<i></i>五，纯粹<i></i>文试<i></i>太弱。

唯<i></i><i></i><i></i><i></i>李柳，<i></i>位李桃<i></i>长孙，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>选。<i></i>且，李<i></i><i></i>蜀州<i></i>，依靠西蜀存活，忠诚度<i></i><i></i>任何问题。

<i></i><i></i>徐牧<i></i>底，终归<i></i><i></i>担<i></i>。南海<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i>西蜀<i></i>言极<i></i>重<i></i>，<i></i>李柳，<i></i>仅<i></i>使臣，更<i></i><i></i><i></i>副<i></i>，入南海配合老黄，<i></i>明<i></i><i></i>稳住局势。

“李柳拜见主公。”

<i></i>轻文士<i></i><i></i>，朝<i></i>陈景<i></i><i></i><i></i>拜。

“<i></i><i></i>问<i></i>，若<i></i><i></i>入<i></i>南海，<i></i>真<i></i><i></i><i></i>祸<i></i>，<i></i><i></i><i></i>何？”

李桃<i></i>饶<i></i>兴致<i></i>抬<i></i>头，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>长孙。<i></i><i></i><i></i>私<i></i>，<i></i><i></i>位李<i></i>长孙，并<i></i><i></i>让<i></i>失望，终归<i></i><i></i><i></i>几分<i></i>本<i></i>。虽<i></i>比<i></i><i></i>韩辛<i></i>妖孽，<i></i><i></i><i></i><i></i>若<i></i><i></i><i></i><i></i>席幕僚，便<i></i>李<i></i><i></i>喜。

<i></i>容俊<i></i><i></i>李柳，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>口，“主公，若<i></i>南海<i></i><i></i>祸<i></i>，<i></i>李柳便<i></i>退<i></i>进，先假装<i></i>西蜀退<i></i>南海五州局势，再寻亲蜀<i></i><i></i>，重新入局。”

徐牧<i></i>李桃相视<i></i>笑，虽<i></i><i></i>算<i></i><i></i><i></i>策，<i></i>至少<i></i>证明，<i></i><i></i><i></i>李柳，<i></i><i></i>谨慎<i></i><i></i>。

。