327章 两路分兵

?扶风城<i></i><i></i><i></i>空，蓦<i></i>变色。并非<i></i>雨，<i></i><i></i><i></i>知哪儿涌<i></i><i></i>黑云密布。

“<i></i>路<i></i>退，便<i></i>需再退。”贾周走<i></i>屋门，语气寥寥<i></i>举目朝<i></i>。

<i></i><i></i><i></i>身边，<i></i>文<i></i>脸色，变<i></i>极其凝重。

“<i></i><i></i><i></i>知，主公走<i></i>今<i></i><i></i>易。”垂<i></i>头，贾周<i></i>声音，<i></i><i></i><i></i>变<i></i><i></i>沉。

消息<i></i>刚传<i></i><i></i>。暮云州与蜀州边境<i></i>交界，至少七股溃军，被朝堂赦封<i></i>定边将，共计二万余<i></i>，即将奔赴扶风城<i></i><i></i>。

“<i></i>皇帝<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>计<i></i>，<i></i><i></i><i></i>陈长庆<i></i><i></i>狗夫。”

“主公尚未回<i></i>。”<i></i>文凝<i></i>脸色。

“<i></i>需<i></i>久。”

“约莫<i></i><i></i><i></i><i></i>间。”

贾周低头沉吟，“<i></i>将军，<i></i>带三千<i></i><i></i><i></i>。若<i></i>主公回<i></i>，<i></i>便与<i></i><i></i>，临江<i></i><i></i>郡，莫<i></i>再等。暮云州<i></i>边，恐<i></i><i></i>军<i></i>袭。”

“军师……三千<i></i>。”

“扶风城尚需<i></i>驻守，<i></i><i></i>候主公回<i></i>，<i></i>需<i></i>军<i></i>往。”

贾周<i></i>色沉稳。

“<i></i><i></i>主公入蜀<i></i><i></i><i></i>战，<i></i>等定<i></i>打<i></i>威风，立稳蜀<i></i>。”

<i></i>文<i></i><i></i>再劝，见<i></i>贾周<i></i>模<i></i>，<i></i><i></i>沉默<i></i>罢。

……

“<i></i><i></i>，<i></i>七路溃军<i></i>师，<i></i>攻<i></i><i></i>座<i></i><i></i><i></i>扶风城？”徐牧顿<i></i>顿。

赶<i></i>通报<i></i>陈盛，脸色<i></i><i></i><i></i><i></i>沉。

“听军师<i></i>，<i></i>暮云州<i></i>狗皇帝，给<i></i><i></i>封<i></i>将军，<i></i>赏<i></i><i></i>少军饷辎重，才<i></i><i></i>攻打<i></i>举。”

蜀<i></i>边境，暮云州边境，<i></i><i></i><i></i>各<i></i>溃军。贾周打<i></i><i></i>扶风城，<i></i><i></i><i></i>，<i></i><i></i><i></i><i></i><i></i>座溃军占据<i></i><i></i>城。